Hversu vandræðalegt er að dreyma vinnufélaga í sjóðheitum samförum og þurfa svo að mæta til vinnu daginn eftir? Bara eins og ekkert hafi í skorist? Hress og kát/ur með kaffibolla á lofti og verkefnamöppuna undir hendi? Fer fólk kannski gegnum þetta víðsvegar um heim, í hverri viku og heldur bara áfram eins og ekkert hafi í skorist?
Í alvöru talað. Já. Við höfum fjallað um eðli kynlífsdrauma og merkingu þeirra … en við höfum aldrei drepið í fullri einlægni á því hversu vandræðalegt það er að þurfa að mæta til vinnu daginn eftir!
